محدودیت های بودجه ای ، افزایش هزینه قیر ، کاهش منابع مواد تجدید ناپذیر ، افزایش بارهای ترافیکی ، افزایش تقاضا برای آسفالت و تمایل به یافتن شیوه های روسازی پایدارتر ، مدیران راهسازی و بزرگراه ها را ترغیب می نماید تا روش هایی را برای حداکثر استفاده مجدد از تراشه (RAP) پیدا کنند.
طی چهار دهه گذشته اکثر محققان بر توسعه روشهای بازیافت گرم مخلوط آسفالت تا 40٪ تراشه متمرکز بوده اند ، اخیراً چند مبتکر صنعت آسفالت سعی در توسعه فن آوری بازیافت آسفالت با 70 تا 100 درصد تراشه نموده اند و حتی امکان ارتقا با بهره گیری از 100% تراشه را بررسی نموده اند.
به موازات آن ، برخی از مطالعات با هدف بررسی بازیافت با 70 تا 100 درصد تراشه انجام شد و تعیین اینکه آیا چنین مخلوط هایی می توانند به خوبی مخلوط های معمولی آسفالت عمل کنند و در نتیجه می توان روش طراحی مخلوط را به 70 تا 100 درصد تراشه برای آسفالت بازیافتی گسترش داد.
بازیافت در ایران
موضوع استفاده عملیاتی و بازیافت آسفالت در ایران به گرم درجا و سرد درجا و بازیافت سرد محدود شده است. روش دیگر بازیافت، بازیافت گرم کارخانه ای است. این روش پتانسیل زیادی برای فراگیر شدن در کشور دارد. تا کنون به دلیل نبود فناوری و ماشین آلات مورد نیاز ، متاسفانه بازیافت گرم کارخانه ای در ایران بکار گرفته نشده است. از مزایای این روش می توان به استفاده از درصد بالای تراشه (40 تا 70 درصد) و توانایی کنترل و کیفیت چرخه تولید اشاره کرد.
مراحل تولید بازیافت گرم کارخانه ای با درصد تراشه بالا
مراحل قابل تشخیص در تولید بازیافت گرم آسفالت عبارتند از:
1- مدیریت بهینه تراشه
2- فرآیند خردایش و دانه بندی تراشه
3- شناسایی پارامترهای مهم تراشه
4- شناسایی و انتخاب مواد افزودنی مورد نیاز و جوان کننده
5- تهیه طرح اختلاط بازیافت آسفالت
6- کارخانه فرآیند بازیافت گرم آسفالت با درصد تراشه بالا
7- کنترل کیفیت آسفالت بازیافتی
